شکل برگها :

باریک ، کشیده و دراز می باشند تا در مقابل کمبود رطوبت ( مخصوصا" در فصل تابستان ) و خشکسالی ها ، بتواند حداقل اتلاف آب را از برگها داشته باشند. اسکنبیل در طبیعت معمولا" بهمراه سایر گونه های شن دوست مانند نسی ، خارسوف ، سوف بی خار، دم گاوی ، آفتاب پرست و کلبیت دیده می شود. اسکنبیل از جمله درختچه هایی است که در دستگاههای اجرایی کشور ( منابع طبیعی) برای احیا عرصه های شنی و شنزارها ، پس از ایجاد بادشکن و یا مالچ پاشی شنهای روان ، در قالب عملیات بیولوژیک از آن استفاده می کنند. روش تکثیر اسکنبیل علاوه بر بذر توسط قلمه نیز ازدیاد صورت می گیرد .

اسکنبیل ها همانند دم گاوی انعطاف اکولوژیک بسیار زیادی در مقابل شرایط سخت محخیط بیابان از خود نشان می دهند. این درختچه ها نوسانات شدید درجه حرارت را در فصول مختلف سال براحتی تحمل نموده ، علاوه بر این با وجود سیستم ریشه ای بسیار گسترده و فعال ، حتی در گرمترین ماه سال نیز از حداقل رطوبت موجود در خاک بخوبی استفاده کرده و در واقع حداکثر صرفه جویی را در مقابل اتلاف آب از طریق تعرق ، از خود نشان می دهد . این درختچه ها دارای انشعابات فرعی گسترده بر روی شنزارها بوده و فرم گیاه به اشکال متفاوتی ( کروی ، ایستاده و یا خمیده ) در تپه های ماسه ای مشاهده می شود. میوه های اسکنبیل معمولا" کروی و توپی شکل بوده و در اواخر بهار تشکیل می گردد. انبوه میوه های مژک دار اسکنبیل در روی ساقه ها به رنگهای قرمز، صورتی و زرشکی ، مناظر بدیعی را در روی ماسه های روان به نمایش می گذاراند. میوه دارای تارهای نازک ابریشمی زیاد در اطراف بوده و به شکل توپ کوچک می ماند که براحتی توسط باد جابجا می شود . اسکنبیلها در اقالیم خشک و نیمه خشک منحصرا" در خاکهای ماسه ای و تپه های شنی استقرار دارند.

اسکنبیل Calligonum Spp

انتشار این گونه از مصر و عربستان و سوریه تا ایران و افغانستان و پاکستان می باشد و در نقاط مختلف خشک و نیمه خشک کشور مخلوط با گونه های دیگر دیده می شود. در بندرعباس ، جاسک، ایرانشهر، طبس، کرمان و خوزستان انتشار دارد ارتفاع این درختچه حدود 2 متر با انشعابات زیاد موجدار و بهم بافته است . برگ هایش درفشی است و سریع می ریزد طول برگ حدود 5 ـ 1 میلی متربوده و میوه دوکی شکل 13 ـ 12 میلی متر طول دارد. این درختچه مورد تعلیف انواع دام مخصوصاً شتر قرار می گیرد .

تیره علف هفت بند

اسکنبیل و کاروانکش دو گونه‌ی این تیره هستند که در نقاط شنی رشد می‌کنند. از اسکنبیل برای تثبیت تپه‌های شنی حاشیه تالاب می‌توان استفاده کرد .

اسکنبیل گونه Calligonum persicum

گیاه پایا ، درختچه ای، چوبی، به ارتفاع 1- 2.5 متر، بدون کرک ، بسیار پر شاخه، با شاخه های درهم و انبوه، پیچ و تابدارو معوج

ساقه :

 متعدد، دارای پوست متمایل به سفید، بدون کرک ، به شدت چوبی شده، بسیار منشعب، شاخه های مسن سفید رنگ و غالبا معوج، شاخکها باریک و سبز رنگ .

برگ :

درفشی، در حد غلاف مفصل دار، بی دوام و زود ریز.

گل :

 کوچک، متمایل به سفید، گلپوش چرخی، گلبرگ مانند و بدون رشد در میوه، دارای 5 تقسیم محدب گسترده، نافه شامل 10-16 پرچم در قاعده بهم چسبیده و دارای بساکهای زرد، تخمدان چهار پهلو و دارای 4 شیار.

میوه :

 فندقه، دارای باله غشایی قرمز، تخم مرغی شکل، تخت، همقد با خانه های تخمدان، دارای رگه های متعدد عرضی تقریبا برجسته، در حاشیه دارای رگبرگهای عرضی برجسته و دندانه های ظریف.

موسم گل :

 خرداد – تیر .

انتشار جغرافیایی :

 شمال : رودبار، رحمت آباد بین رودبار و گنجه در دره رودخانه سفید رود، بخش مرکزی، انارک نزدیک یزد .